Còlpetrone Memoira Montefalco Sagrantino

Grenzend aan Toscane en direct boven Rome ligt Umbrië. Een prachtige regio met zacht glooiende heuvels die ook wel het groene hart van Italië wordt genoemd. Hier vinden we Còlpetrone, een wijnhuis dat is opgericht in 1995 en in korte tijd is uitgegroeid tot een van de belangrijkste landgoederen in de omgeving van het middeleeuwse dorp Montefalco. Die faam dankt Còlpetrone aan zijn spectaculaire rode wijn: de Montefalco Sagrantino. Gemaakt van de bijzondere druif sagrantino, waarover u in de volgende paragraaf meer leest. Eerst blijven we nog even in het al minstens zo bijzondere wijnhuis Còlpetrone, waar gepassioneerde wijnmakers onder leiding van oenoloog Riccardo Cotarella, de belangrijkste wijnadviseur in heel Italië, waanzinnig mooie wijnen creëren. Nou zit dat in Montefalco hoe dan ook wel snor. Sinds 1981 houdt het Montefalco Consortium namelijk toezicht op de wijnen uit het gebied en bewaakt het de hoogstaande kwaliteit.  De bekroning van dat werk volgde in 1992 met het kwaliteitspredicaat Denominazione di Origine Controllata e Garantita (DOCG). En daarmee doet DOCG Montefalco Sagrantino niet onder voor de beroemdere DOCG’s als Barolo en Brunello di Montalcino. De regels voor de DOCG Sagrantino schrijven voor dat een wijn dat predicaat alleen mag voeren als-ie is gemaakt van honderd procent sagrantino en minimaal dertig maanden heeft gerijpt, waarvan twaalf maanden op hout. Deze schitterende Còlpetrone Memoira DOCG Montefalco Sagrantino voldoet glansrijk aan al die eisen.

Sagrantino: unieke en authentieke druif

Maar hoe zit het nou met die druif die de hoogste appellatie van Italië op naam heeft gezet? Wel, het is het oude ras sagrantino dat al eeuwen voorkomt in Montefalco. Ooit werd de druif met uitsterven bedreigd. Sagrantino heeft namelijk nogal wat noten op de zang. Hij staat het liefst in kleigrond bestrooid met zand en kalksteen. En dan nog maakt-ie ontzettend veel tannines aan, meer dan cabernet sauvignon of nebbiolo. Om die te temperen, is zon nodig tot laat in het seizoen. Dan maakt de druif de suikers aan die de harde tannines verzachten. Werd de druif te vroeg geoogst, dan was de wijn hard en bitter. Dus lieten veel wijnmakers ‘m nog even hangen, met een zoete wijn als gevolg. Ergo: de druif raakte uit de gratie. Totdat wijnmaker Arnaldo Caprai in de jaren zestig van de vorige eeuw ontdekte hoe de druif in de kelder wil worden vertroeteld om tot fantastische resultaten te komen. Caprai’s sterke geloof in het ras leidde tot enthousiasme bij andere wijnmakers en zorgde zo voor meer aanplant. Gelukkig maar, want zo kunnen wij en u genieten van een goed glas authentieke Italiaanse wijn.