Waarom drinken we champagne met oud en nieuw?

Mousserende wijnen zijn een relatief jong fenomeen. Toch wordt al eeuwenlang het glas geheven bij het inluiden van het nieuwe jaar. Tijdens de middeleeuwen dronk men al champagne, maar leek dit toen alles behalve op de bubbelende drank die we vandaag de dag kennen. De bubbels in de wijn werden later, per toeval, pas ontdekt. De champagne van toen was een bubbelloze wijn die als kwalitatief goed werd bestempeld als je na een paar glazen geen stekende hoofdpijn kreeg.

Wijnboeren uit de Champagnestreek probeerden een superieure witte wijn te maken die de populaire rode bourgogne zou verdringen. Omdat de wijn slecht verouderde op vat, kwamen zij op het idee om de wijn op fles te bewaren. Door de koude winters in de Champagnestreek bevroren de gistcellen en stopte de fermentatie van de wijnen. In het voorjaar ontwaakten de gistcellen in de wijn weer en begon de champagne spontaan aan zijn tweede gisting. Omdat de flessen vaak zwak waren explodeerden er veel, waarbij soms zelfs doden vielen. De flessen die het wel overleefden bevatten de voorloper van de populaire champagne.

Maar nu weten we nog niet waarom champagne zo populair werd als feestelijk drankje. Dit is te danken aan Louis XV. Toen hij in 1728 een wet maakte die toestond dat champagne voortaan in flessen mocht worden vervoerd (in plaats van houten vaten), was het hek van de dam en werden er grote champagnehuizen geboren. Vanwege het lastige productieproces werd de wijn vanaf begin af aan al gezien als luxeproduct. De Franse adel zat inmiddels dagelijks aan het bubbelende drankje en ook de export van champagne kwam razendsnel op gang.